Dinsdag na de 3e zondag van Pasen, 28 april

Het leesrooster van de RK Kerk reikt ons vandaag deze lezing uit Johannes (6:30-35-) aan:
In die dagen zei de menigte tot Jezus: ‘Wat voor tekenen doet gij dan wel waardoor wij kunnen zien dat wij in u moeten geloven? Wat doet gij eigenlijk? Onze vaderen hebben het manna gegeten in de woestijn, zoals geschreven staat: Brood uit de hemel gaf hij hun te eten.’

Jezus hernam: ‘Voorwaar, voorwaar, ik zeg u: wat Mozes u gaf was niet het brood uit de hemel; het echte brood uit de hemel wordt u door mijn Vader gegeven; want het brood van God daalt uit de hemel neer en geeft leven aan de wereld.’ Zij zeiden tot hem: ‘Heer, geef ons te allen tijde dat brood.’ Jezus sprak tot hen: ‘Ik ben het brood des levens: wie tot mij komt zal geen honger meer hebben, en wie in mij gelooft zal nooit meer dorst krijgen.’

De menigte weet precies wat ze wil, denkt precies te weten hoe God in het verleden handelde; heeft een patroon voor ogen en kijkt nu uit naar de wijze waarop Jezus die verwachting zal vervullen. Soms benaderen wij Jezus op dezelfde wijze. We vragen wat wij nodig hebben en verwachten een persoonlijk antwoord. Jezus wil echter ons hart openen om te ontvangen wat God aanbiedt.

Soms verlangen wij een teken, zonder te beseffen dat we omringd zijn door tekenen van Gods zorg en liefde voor ons. Toch kan geen enkel teken mij dwingen te geloven, het is altijd een beslissing, een stap in het duister, hoe klein ook.

Smaken

Het woord ‘brood’ komt zes keer voor in deze korte passage! Wat betekent brood voor mij? Er bestaan talloze broodsoorten om verschillende smaken en behoeften te bevredigen. Wat voor soort brood is Jezus voor mij?

Ondanks dat wij in deze corona tijd niet ter communie gaan blijft Jezus ons Brood van het leven: vreugde, voedsel, levensonderhoud- dagelijks brood. God kunnen wij nu, misschien nu nog meer danken voor het dagelijks brood dat we ontvangen. We kunnen bidden om minder bezorgd te zijn voor de toekomst en in plaats daarvan te erkennen dat het God is die ons voedt.

Nieuwe horizon

Vele mensen zijn vandaag op zoek naar God. Zij hebben nood aan tekens om te weten waar God is. Juist in deze tijd kunnen ook wij in een of andere zin zo een teken zijn.
Wanneer Jezus de Schrift verklaart opent Hij voor ons een nieuwe horizon. We moeten niet naar de hemel staren om daar tekens te vinden: Jezus zelf is het teken dat we nodig hebben, en Hij is nabij. Hij voedt ons met zijn eigen leven en vraagt ons voedsel te zijn voor anderen!

Gebed
Heer Jezus
U bent mijn Brood van het leven:
vreugde, voedsel, levensonderhoud- dagelijks brood.
Uw en mijn Vader dank ik daarvoor.
Help mij in deze coronatijd om minder bezorgd te zijn voor de toekomst.
Laat me in plaats daarvan erkennen dat het God is die mij voedt en die voor mij zorgt
in alles wat ik voor het welzijn van anderen en mij zelf doe.
Amen.

Ivan Kantoci

 

3e zondag van Pasen, 26 april

Lucas 24,13-35
Deze zondag lezen we het verhaal van de Emmaüsgangers. Voor velen een bekend verhaal.
“Twee leerlingen vertrekken uit de stad Jeruzalem, waar een aantal dagen geleden Jezus is gekruisigd en opgestaan. Ze zijn op weg naar hun huis in het dorp Emmaüs, ongeveer 10 kilometer lopen. De emotie van wat is gebeurd zit hen hoog. Verdriet, angst en teleurstelling overheersen hun gedachten. Ze hebben de moed opgegeven. Ze kunnen zich moeilijk verzoenen met wat gebeurd is. Al wandelend bespreken ze met elkaar over de gebeurtenissen en met wat dat met hen doet.

Plotseling komt er een onbekende bij hen lopen en mengt zich in het gesprek. Deze man lijkt niet te weten wat er allemaal gebeurd is in Jeruzalem. De twee leerlingen kunnen niet geloven dat deze man dat allemaal gemist heeft en ze praten hem bij. Ze maken de vreemdeling deelgenoot van hun wanhoop, verdriet en teleurstelling. “

Als lezer of luisteraar naar dit verhaal, beginnen we al door te krijgen dat het Jezus is die met hen meeloopt. Zeker als Hij hen ook nog eens wijst op de oude geschriften en zegt dat de profeten hebben geschreven dat de Messias eerst moest lijden voordat hij koning kon worden. Je zou het haast willen roepen “zie je het niet! Het is Jezus.” Pas later, als ze zitten te eten en Jezus God dankt en het brood met ze deelt, herkennen ze Hem. Maar direct naar het herkennen zien ze Hem niet meer.

Verwonderen

Het blijft voor mij één van de mooiste verhalen uit de bijbel. Het is een verhaal dat me inspireert en verwondert. Maar het is vooral een verhaal waar elementen in zitten van herkenning, in het op weg zijn in het leven, met alle emoties die op je levenspad komen.

Maar het is ook een verhaal dat ruimte geeft aan mijn fantasie. Die fantasie helpt mij het verhaal te ‘voelen’. De ene keer ben ik een van de leerlingen die zijn weg zoekt na een heftige gebeurtenis. Opgeslokt door het gebeuren en de emotie. Of ik wandel door het leven, praat en doe en heb totaal niet in de gaten dat ik toch echt wel gedragen word, dat Hij naast me loopt. En dan als ik eindelijk, als ik durf te gaan zitten, de rust toe te laten, kan ik zomaar diegene zijn die aan de tafel zit en inzicht krijg. Het is net alsof Jezus zich even laat zien, mij de ogen opent en zegt: “Ik ben er wel! Maar op een andere manier. ‘ Je vindt Mij in verhalen en herinneringen, in het samen zijn met mensen, in het delen van het brood, in het naar elkaar luisteren. Zoek je doorgang in het leven, blijf vertrouwen houden.’

Emoties

Ik werk met Bijbelverhalen. In allerlei werkvormen. Bibliodrama is zo’n werkvorm die je in een verhaal doet kruipen. Je kruipt in de rol van een personage en je beleeft het verhaal in je eigen emotie, daar waar jij op dat moment bent. Soms komen er dingen boven waar je je niet van bewust was.

We leven momenteel in een tijd die we nooit meer zullen vergeten. De gebeurtenis ‘Corona’ kent vele gezichten en brengt emoties met zich mee die voor iedereen anders zullen zijn. Daarnaast gaat het leven ook gewoon door en gebeuren er ook nog allemaal dingen die er ‘normaal’ ook gebeuren en die impact hebben op het leven. Het zal niet moeilijk zijn om een’gebeurtenis die u raakt voor ogen te krijgen.

Ik vraag me af: Als u het verhaal van de Emmaüsgangers leest, met die gebeurtenis voor ogen en u doet net als ik een mini bibliodrama in uw hoofd, wie of waar bent u?
Probeer het eens! Het werkt louterend en verhelderend!

Gebed

Christus Jezus,
hoe weinig wij ook uw evangelie kennen,
het licht is in ons midden.
Hoe weinig wij ook uw aanwezigheid verstaan,
ze is licht voor ons.
Christus Jezus,
soms zoeken wij U tastend,
maar U bent reeds gekomen.
U verlicht onze onrust.
U weet dat wij nooit de duisternis
zouden willen kiezen,
Maar altijd uw innerlijk licht
zouden willen aannemen.
Amen
Gebed van broeder Roger, van Taizé ‘uit een innerlijk leven’

Mariska Litjes

 

Donderdag 23 april 2020

Joh. 3, 31-36
Wie van boven komt staat boven allen. Wie van de aarde is behoort tot de aarde en spreekt de taal van de aarde. Wie uit de hemel komt staat boven allen. Hij legt getuigenis af van wat Hij zag en hoorde, maar toch aanvaardt niemand zijn getuigenis. Wie zijn getuigenis wel aanvaardt bezegelt daarmee dat God waarachtig is. Want Hij, die door God gezonden is spreekt Gods eigen woorden; Zo mateloos schenkt God zijn Geest. De Vader heeft de Zoon lief en Hem alles in handen gegeven.

Wie in de Zoon gelooft heeft eeuwig leven. Wie weigert in de Zoon te geloven zal het leven niet zien, integendeel, de toorn Gods blijft op hem.

Leven naar de woorden van het Evangelie kan verzet oproepen in een wereld die geen boodschap heeft aan God en zijn gebod. Maar zij die uitzien naar ‘de wereld van morgen’ en zich inzetten voor het visioen van vrede, zij herkennen Gods woord, een kracht die voortstuwt, die bevrijdt van alle angst, zelfs van de angst van de dood. Wij zijn geroepen om te leven vanuit dit woord.

Moeilijk woorden klinken vandaag in het evangelie. Johannes de theoloog onder de evangelisten. Hij reflecteert op de persoon van Jezus. In Hem zien we Gods liefde en trouw. Vader en Zoon zijn een, één in liefde en trouw. De moeilijke worden uit Johannes, we mogen ze verstaan in het licht van Pasen. Pasen betekent dat er steeds een nieuw begin gemaakt kan worden. Pasen betekent dat Gods liefde sterker is dan de dood. Pasen is niet alleen dat een lijk van 2000 jaar geleden weer levend is geworden. Sorry voor mijn platte uitdrukking. Maar Jezus opstanding is veel meer dan dat, het is een realiteit voor het nu.

Gods liefde en trouw zo zichtbaar in Jezus blijft actueel. Jezus leeft, dat wil zeggen; Hij leeft bij zijn en onze hemelse Vader, God laat ons niet los in de dood , maar we worden door Hem opgevangen. Maar zijn levenwekkende Geest leeft ook in en door mensen van nu. In een zorgzame verpleger, die met veel aandacht hoop blijft geven aan ouderen die zich eenzaam voelen in een verzorgingshuis. In een jongen van 14 die het opneemt voor een klasgenoot die steeds gepest wordt.

Door alle moeilijkheden en ellende en ziekte heen mogen we blijven uitkijken naar de ‘wereld van morgen’.

Pastoor Hans Hermens

 

dinsdag 21 april

Beste parochianen,
In deze dagen volg ik op de tv het nieuws in Nederland. Soms volg ik ook het nieuws op Indiase zenders. Er is ook een lockdown in India. Tachtig procent van de Indiase bevolking is economisch kwetsbaar. Zij zitten met een risico in hun dagelijks leven. Zij hebben een groot probleem met voedsel.
Welke ontwikkeling zal er na de coronacrisis op politiek terrein komen? Ik vond het even fijn te horen op een online tv-programma. Er zal na de coronacrisis op politiek terrein in veel landen verandering komen. Heel veel landen zullen aandacht schenken aan socialisme. De noodlijdende mensen zullen aandacht krijgen. De economie in de wereld zal heel anders worden dan nu. Het herinnert me aan de eerste lezing van vandaag. De eerste socialistische gemeenschap vinden wij in de Handelingen van de apostelen (Hand. 4, 32-37)

De eerste christengemeenschap was een gemeenschap waarin ieders behoefte werd vervuld. Dit is vooral heel belangrijk in landen waar veel armen leven. De meeste landen zijn nu bezig om een exit-plan te maken voor na de ‘lockdown’. Hoe gaan we verder met de economie na de ‘lockdown’?

Maar ook hoe gaan wij als kerkgemeenschap verder na de coronacrisis? Als
christengemeenschap is het ook belangrijk om een model, een protocol, te hebben. In de eerste lezing zien wij hoe de eerste christenen met elkaar omgingen. Zij leefden vanuit hun geloof en in grote onderlinge liefde. Geloof doet wonderen. In mensen en tussen mensen. Wij als christengemeenschap zijn geroepen om vanuit ons geloof liefdevol met elkaar om te gaan zoals de eerste christenen.

Amen

Sebastian Gnanapragasam

Tweede zondag van Pasen, Beloken Pasen en zondag van de goddelijke Barmhartigheid (19 april)

Johannes 20, 19-31
In de avond van die eerste dag van de week, toen de deuren van de verblijfplaats der leerlingen gesloten waren uit vrees voor de Joden, kwam Jezus binnen, ging in hun midden staan en zei: “Vrede zij u.” Na dit gezegd te hebben toonde Hij hun zijn handen en zijn zijde. De leerlingen waren vervuld van vreugde toen zij de Heer zagen. Nogmaals zei Jezus tot hen: “Vrede zij u. Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik u.” Na deze woorden blies Hij over hen en zei: “Ontvang de heilige Geest. Aan wie ge de zonden vergeeft, zijn ze vergeven, en aan wie ge ze niet vergeeft, zijn ze niet vergeven.”

Tomas, een van de twaalf, ook Didymus genaamd, was echter niet bij hen, toen Jezus kwam. De andere leerlingen vertelden hem: “Wij hebben de Heer gezien.” Maar hij antwoordde: “Als ik niet in zijn handen het teken van de nagelen zie en mijn vinger in de plaats van de nagelen kan steken en mijn hand in zijn zijde leggen, zal ik het niet geloven.” Acht dagen later waren zijn leerlingen weer in het huis bijeen, en nu was Tomas er bij. Hoewel de deuren gesloten waren, kwam Jezus binnen, ging in hun midden staan en zei: “Vrede zij u.” Vervolgens zei Hij tot Tomas: “Kom hier met uw vinger en bezie mijn handen. Steek uw hand uit en leg die in mijn zijde, en wees niet langer ongelovig, maar gelovig.”

Toen riep Tomas uit: “Mijn Heer en mijn God!” Toen zei Jezus tot hem: “Omdat ge Mij gezien hebt, gelooft ge? Zalig die niet gezien en toch geloofd hebben.” Nog vele andere tekenen heeft Jezus gedaan in het bijzijn van zijn leerlingen, welke niet in dit boek zijn opgetekend, maar deze hier zijn opgetekend, opdat gij moogt geloven, dat Jezus de Christus is, de Zoon van God, en opdat gij door te geloven leven moogt bezitten in zijn Naam.

In ons midden

Het is een week na Pasen, we noemen dat Beloken Pasen, dat is de dag dat het paasoctaaf wordt afgesloten. Deze zondag lezen wij dat Jezus, acht dagen na Pasen in ons midden komt en ons vrede wenst. Het is goed om in deze tijd steeds voor te stellen dat Jezus ons niet in de steek laat, maar in ons midden aanwezig is. Van zondag tot zondag, tot op de dag van vandaag, onafgebroken meer dan tweeduizend jaar lang, komen Jezus’ leerlingen samen in alle uithoeken van de wereld om de verrezen Heer te ontmoeten.

De apostelen waren in huis gebleven, achter gesloten deuren, in de bovenzaal, omdat ze bang waren hun leven en hun rust te verliezen. Ze waren bedroefd en gelaten, zelfs zozeer dat zij de vrouwen hadden uitgelachten die met angst en grote vreugde te vertellen dat zij Jezus hadden gezien. Maar die dag opent de Heer hun hart en overwon Hij hun ongeloof.

Paasvreugde

Zij waren blij en vervuld van de heilige Geest. Acht dagen na Pasen komt Jezus naar de leerlingen toe, wij mogen er net als Tomas ook bij zijn. De overwinning van ons eigen ongeloof en dat van de wereld begint hier. Door te luisteren naar het Paasevangelie en de wonden op het lichaam van Jezus aan te raken, die nog steeds gewond is in het lichaam van zo vele mensen, dichtbij en veraf. Zo wordt de Paasvreugde geboren.

Ook in deze tijd, waarin wij opgesloten zitten in ons eigen huis, de tijd waarin wij afstand moeten bewaren en elkaar niet mogen aanraken, laten wij ons hart raken door het lijden in de wereld, de eenzaamheid, door de mensen die strijden tegen het alles overheersende virus, en door de familie die daar niet bij mag zijn. Wij raken in gedachten hen aan met onze liefde die net als Jezus dwars door gesloten deuren gaat. Wij laten ons raken door de liefde van Jezus en laten zijn vrede op ons neerdalen om die te delen met de mensen om ons heen.
In gebed richten wij ons tot Jezus en vragen om troost, kracht en vrede.

Jezus U komt vandaag in ons midden en wenst ons uw vrede.
De vrede die wij zo vaak niet kunnen ervaren.
Geef ons uw vrede, Heer, moedig ons aan.
Wij bidden U: genees de zieken,
bescherm degenen die voor hen zorgen.
Wees de mensen in quarantaine nabij.
zegen de kaartjes die hun wordt gebracht,
de telefoontjes die zeggen: je bent niet alleen.
Geeft Wijsheid aan het RIVM, aan de overheid,
laat er een vaccin gevonden worden.
Help degenen die inkomen mislopen.
God, zie om naar alle mensen in nood.
Laat ons ervaren dat u ieder van ons omsluit,
dat U uw hand legt op ons.
Doe ons wonen in uw beschutting.
en troost ons met het uitzicht op een nieuwe aarde,
waarin wij verbonden met elkaar als broers en zussen,
verbonden met moeder aarde die ons draagt en voedt
genezing vinden in uw liefde en uw licht.
Amen

Ronald Dashorst