Kippenvel tijdens tocht voor vrede door Apeldoorn

foto’s: Luud Riphagen

Op de eerste dag van het jaar kwamen zo’n 250 mensen van goede wil samen om met de Gemeenschap van Sant’Egidio te wandelen voor vrede. Net als in 900 steden in de wereld trokken de deelnemers met fakkels en borden met de namen van landen die geteisterd worden door oorlog, en borden met het woord vrede in vele talen door het centrum van Apeldoorn.

Ze hielden halt bij het monument kamp Rees, de herinnering aan de 4500 dwangarbeiders die in 1945 in veewagens zijn afgevoerd naar het Duitse stad Rees. Daarna ging de tocht verder naar de synagoge, waar rabbijn Jacobs de herkomst van het woord Jeruzalem benadrukte; enerzijds volledige toewijding aan God en anderzijds huis van vrede, het gemeenschappelijke einddoel van alle culturen en religies is.

Verbindend

Het zanggezelschap ‘de Stemcaravaan’ liep mee met de tocht en ging voor in het zingen van vredesliederen bij elke halteplaats. Indrukwekkend was het om ‘Shalom’ te zingen voor de synagoge. Het lied zwol aan toen het werd overgenomen door bijna alle deelnemers. Kippenvel. Zingend gingen wij weer verder, op weg naar de moskee. Samen zingen voor de vrede, met joden, moslims, christenen en niet gelovigen, schouder aan schouder met dezelfde intentie. Ervaren dat iedereen er mag zijn, zo verbindend, verbroederend, Shalom, Salaam, Vrede voor iedereen. Bij de moskee citeerde de voorzitter Ayhan Tonca teksten uit de Koran die oproepen tot vrede.

Wapenhandel

Via ‘De Kus’ bij het station, waar we ook een vredeslied zongen, kwamen wij weer terug bij de kerk. Daar keek oud-minister Jan Terlouw in zijn slottoespraak terug op zijn eigen jeugdjaren die door de Tweede Wereldoorlog getekend zijn. Hij blikte terug op de crisis en de hoopvolle momenten van de 20ste eeuw en hield een vurig pleidooi om de wapenhandel aan banden te leggen: “Het is zo zinloos om wapens te leveren aan volkeren die die zelf niet kunnen maken, en dan, als ze die gebruikt hebben, Artsen zonder Grenzen en het Rode Kruis te subsidiëren om de slachtoffers weer op te lappen”.

Mensenwerk

Orkanen en tsunami’s heb je niet in de hand, maar oorlog is mensenwerk en ook vrede kunnen mensen samen maken. Als afsluiting werd het jaarlijkse vredesappel voorgelezen, dat dit jaar in het teken stond van de boodschap van de paus, waarin hij oproept om aan een politiek van vrede te bouwen.

Deze vredeswandeling is een traditie geworden om het jaar mee te beginnen, volgend jaar weer op 1 januari, om 17.00 uur start het weer op het plein voor de kerk. Wij danken alle mensen die deze wandeling ook dit jaar weer mogelijk gemaakt hebben; Stichting Peace is the way, de vele vrijwilligers, de familie Ribbink die opnieuw professioneel heeft gezorgd voor de verkeersregeling en het veilig verlopen van deze bijzondere tocht.
Sant’Egidio wenst iedereen een mooi en vredevol 2019!

Het appel voor vrede is hier te lezen.