Bedankt pastoor Daggenvoorde!

Beste Paul, onder jouw leiding staat er nu een parochie, waar we vijf jaar geleden alleen maar van konden dromen. Met die woorden nam het bestuur van de Emmaüsparochie zondag afscheid van Paul Daggenvoorde als onze pastoor. Het vat een deel van de grote verdiensten van deze priester voor onze parochie samen. Paul Daggenvoorde toonde zich in Apeldoorn een bevlogen voorganger: zowel in vieringen als daarbuiten.

Daggenvoorde gaf op zijn beurt aan gegroeid te zijn in de vijf jaar dat hij pastoor was van de Emmaüsparochie.
Hij nam afscheid van katholiek Apeldoorn met een indrukwekkende overweging over de kern van ons persoonlijk gelovig leven, en over de wereldkerk in een soms ingewikkelde en pijnlijke fase.
Het gaat erom écht te kiezen, met hart en ziel, voor het geloof – en daar naar te leven, bepleitte Daggenvoorde. Daarbij hoort volle betrokkenheid bij elkaar en bij de kerk. Een open en ook eerlijke, kritische betrokkenheid, als daar goede reden voor is.

 

Hieronder de tekst van de afscheidsrede van het parochiebestuur:

Zo’n vijf jaren geleden maakte het bestuur van Emmaüsparochie in juli kennis met de nieuwe pastoor die in september onze parochie onder zijn hoede zou nemen. Dat was in de pastorie van Franciscus en Clara parochie in Twello. In Twello? Jazeker, want die pastoor moesten we als Emmaüs met die parochie delen.

We waren als een jong bestuur (niet in leeftijd maar wel in kerkbestuur-ervaring), net zo’n beetje bekomen van de kerksluitingen en zouden met onze pastoor Harrold Zemann, de zaken nu eens goed gaan aanpakken. En dan staat daar ineens een nieuwe pastoor, die in Arnhem uit een al even lastige klus van kerksluitingen en parochie-opbouw werd gehaald.

De voorzijde van het liturgieboekje van de afscheidsmis.

Bovendien kwam die nieuwe pastoor, Paul Daggenvoorde, niet alleen! We kregen er een
heel pastoraal team uit Twello bij, dat samen moest gaan werken met het Emmaüsteam. Ik denk dat de meeste bestuursleden even hard gezweet hebben in die tijd, als de nieuwe pastoor. Want iedereen weet dat nieuwe bezems schoon vegen, en aan Paul was goed te zien, dat hij die kunst ook verstond.
Qua karakter en optreden was het een heel andere persoon dan de pastoor die ons ging verlaten. Niet beter of slechter, maar ánders! Gelukkig kregen we de tijd om er wat aan te wennen, want Harrold Zemann bleef nog tot het einde van het jaar.
Voor het bestuur was het best moeilijk om een goed beeld te krijgen van wat het bisdom precies wilde met die twee Veluwse parochies. Er moest worden samengewerkt, dat was wel duidelijk, maar hoe en hoever? En wat moest het eindpunt zijn? Ook voor Paul was dat een aardige puzzel.
De Franciscus en Clara stond toen nog voor het hele proces van kerksluitingen, met al de pijnen en onzekerheden, die daar bij ontstaan. En een stadsparochie is toch weer heel anders dan een parochie over meerdere dorpen, met ieder een heel eigen dorpsleven. Hoe het ook zij, Paul heeft laten zien, dat hij echte evenwichtskunstenaar is! In beide parochies heeft hij de klus goed geklaard. Te goed waarschijnlijk, want daarom zijn wij hem nu kwijt!

Paul, we willen je van harte bedanken voor de tomeloze inzet van je! Die was soms goed in je spraak te horen, in stemverheffing en woordkeus, maar vooral te zien in je daden. De
Emmaüsparochie en haar bestuur heeft nooit te lijden gehad door dat pastoorschap over twee parochies. Bij ons was je ook echt onze pastoor, die geweldig mee kon doen aan de
feestelijkheden van zo’n gemeenschap, maar ook kordaat uit de hoek kon komen, als er opgetreden moest worden. Je weet heel wat van bedrijfskunde en organisatieleer, dat kwam het Emmaüsbestuur dikwijls goed te pas, maar je was vooral ook de pastoor, die begaan was met het wel en wee van de Emmaüsgemeenschap. Het heeft in die vijf jaren hier en daar best wel eens wat gebotst met al die ego’s binnen de Emmaüs, maar onder jouw leiding staat er nu een parochie, waar we vijf jaar geleden alleen maar van konden dromen.

Je hebt ons ook voldoende enthousiast kunnen maken, om
met de nieuwe pastoor, Hans Hermens, de verdere groei van onze parochie tot een vitale
geloofsgemeenschap aan te pakken. En ook om met vertrouwen de samenwerking met de
Franciscus en Clara vorm te geven.

Paul wij wensen je veel voldoening en succes met je nieuwe functie in Twente! Ze komen er daar echt wel achter, dat ze een geschenk van het bisdom hebben gekregen. Al zullen ze, net zoals wij, het eerst moeten uitpakken en ervaren wat het allemaal voor goeds inhoudt, om over hoeveel? jaar te zeggen als je ook daar weer zult vertrekken: “Wat goed dat hij hier bij ons was!”

Paul, het ga je goed. Je was een fijne voorzitter van het Emmaüs-bestuur en een echte herder voor de parochie.