Ik zie angst in je ogen
Jouw ‘niet weten hoe het verder moet’
Leven in de kou, in eenzaamheid
Waardoor je ook binnenin koud wordt
Achter je angst zie ik je hunkering
Naar blijheid en genegenheid
Naar vriendschap en warmte
Opdat je een menswaardig bestaan hebt
Ik steek mijn hand naar je uit
Wil jij hem in vertrouwen vastpakken?
Willem Olierook (foto: Roelof Rump)